100 kartöflugarðar til sölu.

Það er ekki bara búið að hanna þarna 84 þús. m2 af húsnæði. Það er líka búið að ákveða að á þessari lóð verði 100 kartöflugarðar fyrir Lundúnabúa næsta sumar. Enda engin áform um að hefja neinar framkvæmdir á þessari lóð alveg á næstunni. Það verður gaman að vita hvað skilanefndin fær í aðra hönd fyrir þessa kartöflugarða. Þeir sem vilja fræðast meira um þetta geta skoðað blogg mitt um þetta frá síðustu viku þar sem ég fjallaði um Candy bræður og ótrúleg viðskipti þeirra við Kaupþing og fleiri aðila.

Setur lóð í London á sölu

Hér er bara ein kreppa í gangi og framundan, spillingarkreppan.

Samnefni yfir þessa pólitísku kreppu og fjármálakreppu sem um er rætt í greininni er "Spillingarkreppa". Við erum í fjármálakreppu sem við komumst í út af spillingu. Við komumst heldur ekki út úr henni út af spillingu. Spilling er það m.a. þegar stjórnvöld taka sig saman um að gera allt sem þau geta til að bjarga vonlausum og gjaldþrota rekstri og fjármálakerfi með almannafé. Spilling er það þegar stjórnmálamenn setja þá sem eiga öll Íslandsmetin í tapi og sukki og óhófi og græðgi og afskriftum og markaðsmisnotkun og svindli og fjársvikum og svínaríi skör hærra en aðra þegar kemur að því að raða í björgunarbátana í þeirri kreppu sem þessir menn hafa valdið.

Hér á landi verður viðvarandi spillingarkreppa sem birtist m.a. í vonlausum efnahagsaðgerðum og ríkisrekstri. Hún birtist líka í sundurlyndi meðal stjórnmálaflokkanna þar sem allir leggja áherslu á aðgerðir til að bjarga sér og sínum, en skítt með aðra.
Þessi spillingarkreppa verður viðvarandi þar til þjóðin tekur völdin. Það getur hún gert með því að taka upp með harðfylgi beint lýðræði, raunverulegt lýðræði. Þannig ættu almannahagsmunir að verða ráðandi afl, en ekki sérhagsmunir og spilling. Þannig geta Íslendingar náð vopnum sínum aftur. Þannig er hægt að koma á réttsýnu stjórnarfari.

Núverandi skotgrafir stjórnmálamanna skila okkur engu. Þeir sitja hver á sinni gullkistunni og verja hana. Þykjast eiga allt sem þeir komast yfir, hvernig sem að því hefur verið farið. Þetta lið hefur sameinast um það eitt að stela af vinnandi fólki allri raunverulegri verðmætasköpun í landinu. En svo mikil er græðgin að þau geta ekki komið sér saman um hvernig á að skipta ránsfengnum.

Það væri gaman að vita hvaða hagsmuni Steingrímur J. Sigfússon er að verja. Hvað leiðir hann áfram í sínum störfum? Mbl. hélt því fram um helgina að Steingrímur verji einhverja eiginhagsmuni. Þeir ráði afstöðu hans í Icesave og efnahagsmálunum almennt. Ég lýsi eftir nánari upplýsingum um hverjir þessir hagsmunir eru.

Tvær kreppur blasa við

Angela Merkel er réttsýn kona í stjórnmálum, þurfum svona konur hér.

Það verður að þakka Angelu Merkel fyrir það hvað hún var jákvæð fyrir að kaupa upplýsingar um glæpastarfsemi bankanna í Sviss og þýska glæpanauta bankanna. Með yfirlýsingum sínum nýlega gaf hún yfirvöldum grænt ljós á að fara þessa leið við að ráðast gegn bankaglæpum.

Nú hefur Nordrhein-Westfalen keypt sér upplýsingar sem eiga að geta skilað sér 100 falt til baka eða jafnvel enn betur í Evrum talið.
Þetta er mikilvægt og ánægjulegur áfangi í því að draga úr mafíustarfsemi stórbankanna og siðvæða efnhagskerfi heimsins. En það verður sjálfsagt spyrnt við fótum víða til að halda þessari glæpastarfsemi áfram í friði. Fjölmargir stjórnmálamenn um allan heim eru auðkeyptir í þessu skyni. En vonandi verður þetta frumkvæði Angelu Merkel samt kveikjan að auknum þrýstingi á aðra stjórnmálamenn til að sýna nú smá heiðarleika í þessu. Þetta gefur almenningi líka von um að enn sé hægt að finna óspillta stjórnmálamenn sem eru til í að taka til í rotnandi fjármálakerfi.

Það hefði verið ánægjulegt að hafa stjórnmálamenn af þessu tagi á Íslandi, bæði fyrir og eftir hrun. Hér eru allir valdhafar uppteknir af að verja gjaldþrota fyrirtæki og fjármálakerfi. Hér eru þeir verðlaunaðir mest sem standa sig verst. Þeir sem hafa klúðrað flestu og stolið mestu hafa líka fengið alla björgunarhringana. Þeirra fyrirtækjum þarf að bjarga. Þeir fá að bjarga sínum prívateignum, þeir eru einir hæfir til að halda áfram í viðskiptum. Öllu öðru má fórna til að þessi glæpastarfsemi haldi áfram.

Þvílík synd að við skulum hafa svona spillta og vitlausa stjórnmálamenn. Eigum við Íslendingar þetta virkilega skilið?

En það er fleira sem þetta segir mér um Angelu Merkel. Hún hefur greinilega það góðan skilning á fjármálakerfi heimsins að ég tel það útilokað að hún muni samþykkja að aðstoða Grikkland í gegn um ESB til að bjarga þeim frá greiðslufalli. Hún skilur greinilega að öll fjárhagsaðstoð til Grikklands mun renna beint í svikamillur mafíubankanna. Ef hún samþykkir slíkt væri hún fyrst og fremst að færa sömu glæpamönnunum peninga og hún var að heimila að ráðist yrði gegn með því að samþykkja að keyptar yrðu upplýsingar um ólöglega starfsemi bankanna. Ég veðja á að Angela Merkel hafi skýrari sýn á efnahagsmálin en svo að hún falli í þá gryfju.

Keyptu upplýsingar um þýska skattsvikara

Auðvitað svindl í þessu eins og öðru.

Þeir eru ótrúlegir þessir bankar. Skv. þessari frétt virðist Goldman Sachs bankinn hafa fegrað (eða falsað eins og það er venjulega kallað) stöðu Grikklands þegar landið tók upp evruna. Nú kemur þetta svínarí í hausinn á öllum á versta tíma. Nú þegar ekkert er hægt að gera til að bjarga málum vegna þess að allt er að fara til andskotans, alls staðar. Þau örfáu lönd í Evrópu sem ekki stefna í greiðsluþrot ríkissjóðanna vilja að sjálfsögðu ekki fara að ausa fé í þau lönd sem standa frammi fyrir greiðslufalli. Þá fara þau bara sömu leið.

En aðalmálið í þessu er að þetta er enn ein sönnun þess að það eina rétta í stöðunni er einfaldlega að borga ekki meira. Það verður að balansera fjármálakerfi heimsins og eina leiðin til þess er að ónýt lán verða ekki greidd. Svo þarf að lækka vexti, það er margsannað með hverju málinu á eftir öðru sem upplýst er að hvorki fyrirtæki né einstaklingar standa undir meira en 3-4% vöxtum þegar best lætur. Allt sem er umfram það hefur verið greitt með nýjum lántökum eða fegrunaraðgerðum á efnahagsreikningum eða einverjum viðskiptabólum. Að lokum detta allar þessar efnahagsrakettur aftur til jarðar, þó flugið verði stundum hátt í skamman tíma.

Svo er auðvitað ágætt að stinga hellingi af bankamönnum í steininn í nokkur ár. Það gengur ekki að allt sem gert er í bönkunum sem verulegu máli skiptir sé byggt á svikum og prettum. Auðvitað eiga menn að fara í steininn fyrir það. Og missa alveg bónusana. Þetta er bara nauðsynlegt að gera til að bæta aðeins siðferðið í bönkunum. Menn ganga alltaf lengra og lengra ef ekkert er aðhaldið.

Rannsakar Goldman Sachs

Hefði getað farið verr - Kaupþing lánaði þeim 155 milljarða í kartöflugarða og snekkjur.

Þessir Candy bræður eru nú meiri hálfvitarnir - eða kannski snillingarnir. Eyddu 300 milljónum dala í snekkjur og flugvélar af 1,2 milljarða dala láni sem Kaupþing veitti þeim. Gátu svo ekki borgað 365 milljónir dollara af sumarbústaðarlóðinni. Þetta eru algjörir erki hálfvitar og ég kalla það lán í óláni að Kaupþing fór á hausinn áður en þeir lánuðu þessum mönnum enn meira. Annars hefði bara farið enn verr. Það er augljóst að Kaupþingsmenn höfðu ekki roð við þessum bræðrum.
Þegar best gekk hjá þeim voru eignir þeirra metnar á 9 milljarða punda um 1800 milljarða króna á núverði. Nú geta þeir ekki borgað 365 milljónir dollara, jafnvirði um 47 milljarða króna. Það er því greinilega ekki til mikið lausafé lengur eða lánstraust eða góð veð. Allavega tókst ekki að skrapa saman í þetta smáræði.
Viðskiptaveldi þeirra er talið hafa byrjað með 6000 punda láni frá ömmu þeirra. Gaman væri að vita hvort hún fékk einhvern tíma endurgreitt!!

Það er engin tilviljun að ég kalla þá hálfvita. Þeir lentu í því að fjórir breskir ellilífeyrisþegar seldu þeim um 20 ha. land í Bretlandi fyrir 6,5 milljónir punda, sem er reyndar ekki stór upphæð, bara 1,3 milljarðar króna. En það sem gerir þetta einstaklega hálfvitalegt fyrir Candy bræður er að það eru kóngurinn og drottningin í Thailandi sem áttu þetta land. Ég skil ekki hvernig þeim bræðrum hefur tekist að telja sjálfum sér trú um að fjórir breskir ellilífeyrisþegar væru kóngur og drottning í Thailandi!!

Sjá nánar hér:
http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/constructionandproperty
/5028126/Billionaire-Candy-brothers-were-duped-by-con-men.html

Svo lentu þeir í því að fá ekki greiddar 81 milljón punda frá konungsfjölskyldunni í Qatar. Það er nokkuð stærri fjárhæð, yfir 16 milljarðar króna. Þar virðast þeir hafa verið að selja land sem átti að byggja á ljót hús sem bæði borgarstjórinn í London og Karl Bretaprins voru hundfúlir yfir. En Candybræður sögðu konungsfjölskyldunni í Qatar auðvitað ekki frá því að skipulagið væri ekki hátt skrifað hjá Karli prins og héldu að þetta yrði allt í fína lagi. Þeir gleymdu bara að Karl og kóngurinn í Qatar hittast stundum í kvöldmat í London og þá komst upp um Candy bræður. Nú vilja þeir skaðabætur fyrir að ná ekki að klára svindlið.

Sjá nánar hér:
http://www.telegraph.co.uk/earth/greenpolitics/planning/6752328/Candy-brothers-lose-latest-stage-in-court-battle-over-Chelsea-Barracks.html

En kannski eru þessir bræður snillingar. Mesta snilldin í viðskiptasögu þeirra er að sennilega fór hluti af Kaupþingslánum til Candy bræðranna í enn hlægilegra verkefni en snekkjur og flugvélar eða viðskipti við ellilífeyrisþega út af landinu sem kóngurinn í Thailandi á í Bretlandi. Þessir bræður fóru nefnilega af stað með svokallað "Noho Square" verkefni í London, þar sem gamall spítali var jafnaður við jörðu. Þar átti að byggja eitthvað nýtt og flott. Skv. erlendum fjölmiðlum var þetta verkefni fjármagnað af Kaupþingi. Nú er staðan sú að hætt hefur verið við verkefnið og til stendur að hafa þarna 100 kartöflugarða fyrir almenning næsta sumar!!

Sjá nánar hér:
http://www.thisislondon.co.uk/standard/article-23767639-noho-square-building-site-to-be-turned-into-vegetable-allotments.do

Hér er svo að lokum ein grein í viðbót þar sem fram kemur að Kaupþing hafi tekið yfir kartöflugarðana í London og greitt fyrir með hlut sínum í sumarbústaðalóðinni í Beverly Hills. Þetta eru nú meiri snilldarviðskiptin.

Sjá nánar hér:
http://www.building.co.uk/story.asp?storycode=3126405

Og myndir til að sýna kartöflugarðinn tilvonandi.
http://www.flickr.com/photos/ceej-muso/3825212243/in/set-72157621927679097/
http://www.flickr.com/photos/ceej-muso/3823883827/in/set-72157621927679097/

Og líka mynd af spítalanum sem var rifinn til að breyta þessu í kartöflugarð.
http://www.flickr.com/photos/ceej-muso/3290245149/in/set-72157621927679097/

Rekja uppboðið til gjaldþrots Kaupþings

Standard & Poor's - Leikvöllur fyrir hagfræðinga?

Lánshæfismatið hjá skuldugum ríkjum verður ekki lagað ef leitað er utanaðkomandi aðstoðar til að koma málum í lag. En það kemst þá væntanlega í lag ef notaðar eru skattahækkanir og niðurskurður eða sala opinberra eigna. Þetta telst ekki til utanaðkomandi aðstoðar.

Það er alveg nýtt að matsfyrirtækin séu farin að skipta sér af því með beinum hætti og hótunum hvaða aðferðir eru notaðar til að koma hlutum í lag. Þetta sýnir svo ekki verður um villst að stjórnmálamenn ráða engu í heiminum í dag. Nú eru það fjármálaöflin sem öllu ráða, þau eru farin að stjórna ríkjum með harðri hendi ef þetta gengur eftir.

Það er alveg ljóst að ef vestræn ríki ætla nú að fara að þjóna fjármálaöflunum af svo miklum krafti að atvinnuleysi stóraukist og dregið verði úr þjónustu og lífsgæðum íbúanna svo um munar, ásamt aukinni skattpíningu, allt til að setja fé í vasa nokkurra fjármálamanna, þá verður allt vitlaust. Það styttist í að ráðist verði inn í fjármálafyrirtæki og önnur alþjóðafyrirtæki og þau lögð í rúst. Það hefur nefnilega alveg gleymst að þessi félög hafa öll fengið auð sinn frá almenningi, með einkavæðingu á ríkisrekstri, aðgangi að auðlindum, ríkisábyrgðum á taprekstri, alls kyns verndaraðgerðum og fleiru sem stjórnmálamenn kosnir af almenningi hafa verið auðkeyptir til að gera fyrir þessi fyrirtæki. Í stutti máli hefur arðvænlegur rekstur verið einkavæddur, en taprekstur ríkisvæddur. Það er því ekkert til sem heitir að almenningur skuldi þessum fyrirtækjum eitthvað, eða að menn sætti sig við að gerast einhverjir nútíma þrælar á verri kjörum en þeir hafa haft undanfarin ár. Stjórnmálalífið hefur lengi dansað við undirspil fjármálaaflanna. Almenningur mun að lokum sjá til þess að þessir aðilar axli sjálfir ábyrgðina af því balli.

Ég held að besta leiðin út úr vandanum sé að ríkissjóðir vestrænna landa og almenningur í þessum löndum gera það sem er eðlileg afleiðing af of miklum lántökum, borgi það sem hægt er, hinu tapa einfaldlega lánveitendur. Það er lang einfaldast og best að þetta gerist strax, því þetta mun gerast hvort eða er. Að draga þetta á langinn eykur bara ólgu og magnar vandann, rétt eins og er að gerast hérlendis. Stjórnmálamenn virðast þó ekki skilja þetta, enda tekst þeim að skammta sjálfum sér sæmileg laun ennþá, svo þeir eru persónulega stikkfrí frá kreppunni.

Næst besta leiðin er einfaldlega að prenta meiri peninga og verðfella skuldirnar með óðaverðbólgu svo hægt verði að greiða þær. En þá má að sjálfsögu ekki taka upp verðtryggingar, því þá gerir verðbólgan ekkert gagn.

Það eru líka framundan tvær allt annars konar leiðir út úr þessum vanda sem verða farnar ef stjórnmálamenn reynast alveg gagnslausir.

Önnur er beint lýðræði eins og Lýðræðishreyfingin hefur haft á stefnuskrá sinni. Þetta er friðsamleg leið til að koma aftur á lýðræði í lýðræðisríkjum heimsins. Með beinu lýðræði kæmust efnahagsmálin aftur í góða jarðtengingu í flestum ríkjum og viti yrði komið fyrir spillta og vitlausa stjórnmálamenn.

Hin leiðin, sem sjálfsagt verður ofaná víða, er stríðsátök og byltingar. Sú leið verður farin þegar nógu margir íbúar vestrænna ríkja hafa farið nógu illa út úr ráðum matsfyrirtækja og stjórnvalda. Þetta er augljóst í því ljósi að í öllum ríkjum eru herir eða öryggissveitir eða allavega einhverjir málaliðar. Þegar þetta fólk hefur fengið nóg, tekur það völdin af sínum ríkisstjórnum og fjármálaöflunum.

En Standard & Poor's meta stöðuna greinilega kolvitlaust, þó þetta sé matsfyrirtæki. Matið virðist byggt á óskhyggju einni. Minnir á krakka að leika sér. Kannski er þetta leikvöllur fyrir einhverja hagfræðinga.

S&P varar skuldsett ríki við

Málshöfðun út af ljótu eldhúsi en ekkert dómsmál út af þjóðargjaldþroti.

Menn eru misvandir að virðingu sinni. Í New York er krafist skaðabóta fyrir dómstólum af Jóni Ásgeiri og konu hans fyrir að hafa sett skammarlega ljótar innréttingar í íbúð sína í virðulegu fjölbýlishúsi í borginni. Það þykir ekki við hæfi að ljótar IKEA innréttingar séu í þessu virðulega húsi, enda húsaleigan há og góður "standard" á heildarlúkkinu. Í New York er ekkert annað að gera en að fara í mál við pakk sem innréttar virðulegt húsnæði svona skammarlega.

En á Íslandi gerir ekkert til þó þetta sama fólk sé með nánast ómælanlegar upphæðir í afskriftum og gjaldþrotum á afrekaskránni eftir um 20 ára viðskiptasögu. Og þessi gjaldþrot og afskriftir kosta eflaust margra ára skattpíningu og ófarnað fyrir flesta Íslendinga, vega þungt í líklegu þjóðargjaldþroti sem framundan er. Nei, þetta er ekki ástæða til að krefjast skaðabóta. Þvert á móti er reynt að ýta að þeim tilteknum fyrirtækjum með meiri afskriftum. Það er stöðugur áróður í fjölmiðlum og fréttaskýringaþáttum fyrir því að engir aðrir en þau eða þeirra samstarfsmenn geti rekið tiltekin fyrirtæki nógu vel. Þessu er haldið fram blákalt dag eftir dag, þó viðskiptayfirlitið sýni allt annað. Bankamenn og stjórnmálamenn vega nú og meta hvernig ráðstafa skuli ýmsum fyrirtækjum inn í framtíðina. Við þetta mat er það greinilega óskhyggjan sem vegur þyngst í matinu, staðreyndir eru léttvægar.

Hér er dekrað við þetta fólk sem hefur á sínum snærum afskrifaða fjölmiðla, afskrifaðar verslanir, afskrifaða banka og fyrirgefnar syndir í stórum stíl.
Hér eru það pólitískir draumórar og óskhyggja, eða bara gamla góða spillingin sem er í fyrirrúmi. Hér er ekki við hæfi að efna til málaferla út af smámálum eins og ca. þúsund milljörðum í gjaldþrotum og afskriftum. Það er annað en í New York, þar fyrirgefst ekki einu sinni ljótt eldhús. Það er búið að höfða mál út af því.

Höfða mál gegn Jóni Ásgeiri og Ingibjörgu

Skoðum þá hver heimilisútgjöldin eru til að sjá hvort þetta gengur upp hjá öllum.

Skv. skýrslu Hagstofunnar voru heimilisútgjöldin 2007 um 4.756.000 kr. eða rétt tæpar 400 þús. á mánuði. Þetta er sjálfsagt komið yfir 600 þús. núna eftir endalausar verðlags- og skattahækkanir. Hvað skyldu þá margir af þeim 95000 aðilum sem hafa undir 200 þús á mánuði geta framfleytt sér? Enginn!! Og hvað skyldu þá margir af þeim 63000 aðilum sem hafa 200-650 þús. á mánuði geta framfleytt sér af þeim tekjum? Enginn!! Nema báðar fyrirvinnur heimilisins séu í þessum tekjuhópi. Því þeir þurfa að greiða talsverðan skatt af tekjunum og eiga því ekki nóg eftir. Þá eru eftir tveir hátekjuhópar með samtals um 12.800 einstaklinga sem ættu flestir að geta framfleytt sér af launatekjum á árinu 2010.

Það er því ljóst að það eru bara um 7,5% landsmanna sem eru nokkuð öruggir um að geta framfleytt sér af launatekjum á yfirstandandi ári. Aðrir verða að taka lán með uppsprengdum vöxtum, selja eignir fyrir slikk eða svelta til að ná endum saman.

Þarf ekki að gera eitthvað í þessu?? Er ekki búið að ganga aðeins of langt í að borga fyrir útrásina og bankabullið?? Það hlýtur að vera þegar nánast enginn Íslendingur getur lengur framfleytt sér af launatekjum.

Ég minni á fyrri blogg mín um að það þarf að hækka laun hér hressilega.

Helmingur með undir 200.000 kr

Jóhannes er sá eini sem Arion metur hæfan.

Kallinn verður að fá að eiga þessi 10%. Arion metur það svo að hann sé einn hæfur til að stjórna Bónus og hinum fyrirtækjunum í Högum. Hann er líka örugglega eini maðurinn sem er hæfur til að búa í húsinu í Eyjafirði sem er veðsett fyrir þrjúhundruðogeitthvað milljónir.

Þessir hæfileikar Jóhannesar eru of mikilvægir til að horfa fram hjá þeim. Að gera það getur sett landið á hliðina. Það viljum við auðvitað ekki. Við verðum að gera það sem bankinn segir, það er langbest, enda erum við að endurreisa hann með blóði, svita og peningum fyrir þá Bónusfeðga og aðra slíka. Ekki satt??

80% vilja ekki Jóhannes í Bónus

Punktarugl. Eru vildarpunktar gjaldmiðill?

Það er ljóta vitleysan þetta punktarugl. Ég legg til að settar verði einhverjar reglur um afslætti inn í lög um viðskiptahætti sem skýra betur hvernig má nota þennan gjaldmiðil, vildarpunktana. Það er fáránlegt að það sé verið að gefa afslætti af verðum með þessum hætti að gefa einhverja punkta. Þetta eru óeðlilegir viðskiptahættir, er það ekki? Eru vildarpunktar gjaldmiðill? Það virðist vera skv. þessu, það er hægt að fá afslætti sem eru eingöngu greiddir í vildarpunktum og svo er hægt að kaupa einhverja þjónustu eða ferðir fyrir vildarpunkta. Svo fyrnast vildarpunktar á einhverjum tíma, allavega hjá sumum. Kannski ættum við bara að henda krónunni og taka upp vildarpunkta í staðinn úr því að þeir eru gjaldmiðill. Ég skal með ánægju búa til nokkra vildarpunkta og greiða með þeim bankaskuldir mínar. Eða breyta skuldum í vildarpunktalán sem fyrnist svo á fjórum árum. Það væri flott.

Þessar vildarpunktar eru bara enn eitt svindlið í okkar óspillta og englavædda samfélagi.

Auglýsingar American Express bannaðar

Nauðsynlegt að hækka laun. - Hvað er verkalýðsforystan að gaufa?

Ég styð það algjörlega að flugumferðarstjórar og allir aðrir launamenn fái verulegar launahækkanir.

Málið er að það er nauðsynlegt fyrir alla að laun í landinu hækki. Útgjöld á almenning hafa aukist gríðarlega, bankalán hækkað, skattar hækkað, innfluttur varningur hækkað, vinna minnkað. Eins og menn vita stefnir risastór hópur Íslendinga í þrot fljótlega í þessu ástandi.

Ein besta leiðin út úr þessu er að auka tekjurnar með launahækkunum svo hægt sé að mæta þessum útgjöldum. Um leið vænkast hagur ríkisins, það fær jú sinn skerf af launatekjum í formi skatta.

Það besta er að nú er gott lag til að greiða hærri laun, það er enginn vandi. Það eina sem þarf að gera er að leyfa ofurskuldugum fyrirtækjum að fara á hausinn. Þau eru fjölmörg í öllum greinum. Nú er ríkið að styrkja þessi fyrirtæki með afskriftum á hluta skulda og fákeppnisvernd. Ef ofurskuldugu fyrirtækin fá að fara alveg á hausinn þurfa þau ekki lengur að nota stóran hluta tekna sinna til að borga af vonlausri skuldastöðu. Ef fákeppnisvernd ríkisins er aflétt geta sprottið upp skuldlítil fyrirtæki í öllum atvinnugreinum sem geta í stað þess að okra á þjónustu sinni til að greiða af skuldum, greitt mun hærri laun án þess að þurfa að vera með hærra vöruverð eða gjaldskrár en fyrirtækin sem fóru á hausinn. Þetta er það sem þarf að gera.

Hærri launatekjur auka neyslu, afla ríkinu skatta, koma hinu raunverulega efnahagslífi á snúning aftur, bæta hag almennings. Þess vegna þarf að gera þetta.

Hvar er verkalýðsforystan hangandi úti í horni núna? Vill hún ekkert gera sem er andstætt kapítalisma flórmokstursfrjálshyggjunnar? Það er skrýtið að sú forysta skuli lítið láta í sér heyra á þeim tímum þegar hagur verkalýðsins hefur versnað meira á stuttum tíma en nokkru sinni fyrr.

Flugumferðarstjórar hefja undirbúning verkfalls

Saklaus þar til sekt er sönnuð er lögfræðinga lygi.

Það kom berlega í ljós í Kastljósi í kvöld þar sem fjallað var um fyrri yfirheyrslur og vitnisburði vegna Milestone fjármálagerninganna að menn geta verið sekir þó engin sekt sé sönnuð. Þar með er búið að hrekja það sem skinhelgir og skælbrosandi lögfræðingar eru margbúnir að ljúga framan í alþjóð, að menn séu saklausir þar til sekt sé sönnuð.

Það kom nefnilega fram í þættinum að Steingrímur Wernersson gaf sig fram til skýrslutöku hjá saksóknara og óskaði eftir að hafa stöðu vitnis en ekki sakbornings. Svo fór hann að tala. Með þessu þá gat hann játað aðild sína að ýmsu vafasömu og saknæmu athæfi án þess að nokkur sekt verði sönnuð á hann, þar sem menn geta komist hjá því að lenda í því að verða ákærðir og dæmdir fyrir brot með því að bera vitni gegn öðrum mönnum. Þá verða engar sakir sannaðar eða dæmdar á menn þó þeir séu sekir og játi það jafnvel. Skv. lygi lögfræðinganna teljast þeir því saklausir. En geta þó ekki verið það í raun úr því þeir hafa játað brot eða aðild að þeim. Þar með er komið gat á þá fullyrðingu fjölmargra lögfræðinga að menn teljist saklausir þar til sekt er sönnuð. Sú fullyrðing eða alhæfing er því lygi.

Það er því vissara að trúa ekki öllu sem skælbrosandi lögfræðingar mata í þjóðina í ræðu eða riti.

Yfirheyrslur vegna Milestone

Hækkum öll laun í landinu, nú er rétti tíminn. - Annars verkföll.

Ég hvet almenning til að krefjast launahækkana á bilinu 25-50%.

Flugvirkjar eru að gera kröfur af þessari stærðargráðu, og hafa eflaust góð rök fyrir því.
Viðskiptaráðherra hefur leyft innheimtufyrirtækjum að hækka gjaldskrár um ca. 10%, eingöngu til að mæta launahækkunum.

Nú er full ástæða til að hækka laun almennings, af mörgum ástæðum.

Fólk þarf hærri laun svo það geti staðið undir auknum útgjöldum. Þar sem ríkið er að vinna með bönkunum og gegn fólkinu, er eina leiðin fyrir fólkið að það krefist hærri launa til að mæta þessum álögum.

Ef laun hækka, þá hækka líka tekjur ríkissjóðs í gegn um meiri skatttekjur af hærri launum, og ekki veitir ríkissjóði af meiri tekjum.

Ef laun hækka, þá hefur fólk meira fé til ráðstöfunar og getur kannski eytt eitthvað meira í neyslu, þá lifnar efnahagslífið við, ekki veitir af því.

Þeir sem að ofan eru nefndir, flugvirkjar og innheimtufólk, eru að ná til sín hærri launum og voru þau þó sæmileg fyrir að því talið er, skilanefndarmenn og aðrir sem sitja kringum bankahlaðborðin eru víst með 25 þús. kall á tímann og fá að raða á sig tímum eins og þeim tekst sjálfum að skrifa upp á allt í kring um hlaðborðin. Það er því alveg kominn tími til að almenningur fari að síga upp úr þúsundkallinum í tímakaupi.

Þetta er ekki rétti tíminn til að þeir sem á að drepa með skuldagjöfum og vísitölum til bankanna og sköttum og skerðingum til ríkisins, sitji heima og telji sér trú um að nú megi þeir ekki fá meira greitt fyrir sína vinnu, sem er þó í raun eina vinnan sem skiptir máli í landinu. Þetta er yfirleitt fólkið sem vinnur hin raunverulegu störf. Annað en t.d. afæturnar í bönkunum og hjá ríkinu sem smjatta nú á leyfunum af útrásarsukkinu og þykjast eiga þar allt með húð og hári þó skattgreiðendur eigi að borga þeirra skerf og annarra í hruninu.

Ríkisstjórnin hlýtur að standa með fólki í þessu, þetta er stjórn alþýðunnar.

Flugvirkjadeilan er óleyst

Haldið áfram að prútta, það borgar sig.

Ég hvet ríkisstjórnina til að halda áfram að prútta um Icesave. Þjóðin og forsetinn neyddu stjórnina til þess og það hefur nú þegar margborgað sig í ljósi yfirlýsinga Breta um miklu betri vaxtakjör sem þeir eru til í að samþykkja en áður var rætt um.

Þó þetta hafi náðst fram með staðfestu þjóðarinnar þá er rétt að ríkisstjórnin haldi áfram að prútta um þetta, það er ekki enn búið að fá fram sanngjarnan samning þó boðin fari batnandi. Lokamarkmiðið hlýtur að vera að borga Icesave með þrotabúi Landsbankans og framsali eigendanna einu saman. Engir peningar eiga að fara frá ríkinu í þetta, enda á það enga peninga og eignast enga peninga til að borga eitt eða neitt í þessu málið á meðan ríkissjóðshallinn er 200 milljarðar á ári og stefan sett á að hann minnki bara í 100 milljarða.

Steingrímur og Jóhanna eiga að einbeita sér að því að taka til í fársjúku ríkiskerfinu og hætta þeirri pólítísku lygalágkúru að þykjast geta borgað eitthvað sem engir peningar eru til í.

Það er komið nóg af lýðskrumi ykkar sem hefur verið rækilega bakkað upp af bæði opinberum fjölmiðlum og öðrum vinveittum miðlum. Lygar og leynimakk og allt falið oní skúffum og undir borðum, vinavæðing og endurtekin útrásarvinavæðing ykkar eru allt staðreyndir. Allt ykkar tal um annað er aumast lýðskrum stjórnmálamanna á Íslandi frá örófi alda.

Þjóðin er löngu búin að sjá í gegn um ykkur og sjá við þessu og setja ykkur stólinn fyrir dyrnar í Icesave málinu. Reynið nú að standa upp úr spillingunni og skítnum og farið að vinna fyrir almenning í stað þess að taka þátt í stærsta þjófnaði Íslandssögunnar.

Funda um Icesave síðdegis

Algjörir bjánar. - Hvað var að þessu fólki?

Þetta eru nú meiri bjánarnir, þessir bræður og Kaupþingsmenn. Keyptu landið fyrir 15 falt hærra verð en næsti maður á undan þeim og eru hissa á að fá minna fyrir þetta núna. Þetta eru nú bara 8 ekrur eða um 3,5 hektarar. Það er takmarkað sem hægt er að byggja á svona smá bletti. Það eru víða til hringtorg sem leggja undir sig land af þessari stærð. Smáralindin er tvöfalt stærri að flatarmáli en þessi blettur. Samt keyptu þeir þetta á 500 milljónir dollara og héldu að það væri vit í því. Þetta eru ca. 63 milljarðar króna á núvirði, ca. 1,8 milljónir á fermetra lands.

Það er engin leið að láta nokkurn rekstur sem til er í dag standa undir svona lóðarverði. Það væri fræðilegur möguleiki að láta þetta borga sig ef menn væru vissir um að stór olíulind væri undir landinu og fylgi því í kaupunum, eða demantanáma.

Jafnvel þó fólk sem á fullt af peningum sé í massavís í Beverley Hills og fleiri vilji flytja þangað þá er yfirleitt meira vit í svoleiðis fólki en svo að það léti féfletta sig með að koma nálægt svona ævintýri. Dýrustu einbýlishús í heimi kosta miklu minna en þetta land en standa þó á lóðum af svipaðri stærð eða stærri. Fyrir verða þessa lands er hægt að kaupa 100 fullbúin lúxuseinbýlishús með einkaströnd á Hawaii. Það eru miklu betri kaup í svoleiðis eignum en óbyggðri íbúð á þessum bletti.

Það er því algjörlega óskiljanlegt hvernig hægt átti að vera að græða á þessari fjárfestingu með eðlilegum viðskiptum. Það væri því rétt að skoða hvernig var að þessu staðið og hvort eitthvað svínarí býr að baki þessu ævintýri. Það er eitthvað óhreint í þessu.

Segja lítið fáist fyrir landið