Ekki seinna vænna að árangur náist.

Mér finnst alveg vera kominn tími á að einhver alvöru árangur fari að sjást af starfi sérstaks saksóknara. Útrásarvíkingarnir virðast vera að egna fyrir stjórnmálamenn með alls konar gylliboðum, Bjórgólfur Thor langt kominn með sérsamning um skattfríðindi fyrir sína nýjustu viðskiptahugmynd og glæpamaðurinn Jón Ásgeir Jóhannesson hefur enn ekki misst Haga og þar með Bónus þó Hagar séu í raun gjaldþrota. Það má víst alveg kalla Jón Ásgeir glæpamann því hann var nú í dag að fá sinn annan dóm vegna ólöglegra viðskiptagerninga. Sá dómur var kveðinn upp vegna máls sem höfðað var fyrir nærri 2 árum. Það er því enn langur vegur eftir þó einhverjar kærur fari að sjást, málarekstur og bið eftir endanlegum niðurstöðum getur tekið mörg ár, jafnvel þó sannanir séu sterkar og brotin stór.

Þá er landkynning Íslands þannig erlendis um þessar mundir að ef flett er upp í dagblöðum á netinu eins og t.d. Times Online svo dæmi sé tekið þá er óvenju mikiill fréttaflutningur um íslenska útrásarvíkinga, og flestar fréttirnar fjalla um hrunin viðskiptaveldi, markaðmisnotkun, grun um fjársvik, illa fengið fé, óeðlilegar lánveitingar til vina og viðskiptafélaga, litlar tryggingar fyrir lánum, sukkpartí o.s.frv.

Það er því tímabært að fara að fletta ofan af hlutum og sýna menn í réttu ljósi, sérstkalega menn sem eru í raun þjóðhættulegir séu þær vangaveltur réttar sem stöðugt eru í fréttum erlendis og hérlendis. Vonandi reynast einhverjir þessara manna heiðarlegir og vandaðir menn þegar málin eru krufin til mergjar. Það er gott fyrir heiðarlega menn að fjallað sé um málin sem fyrst, þá verða þeir bara hreinsaðir af óréttmætum áburði fyrr en seinna. Séu menn sekir má hins vegar reikna með að þeir þvæli málum og tefji eins og mögulegt er. Leiti allra undanbragða til að sannleikurinn þurfi ekki að koma í ljós.

Árangurs að vænta fljótlega

Blinduð af pólitískri unglingsást.

Katrín Júlíusdóttir er greinilega í póltísku ástarsambandi sem blindar hana alveg.

Þó mörg hundruð milljarða skuldahali hafi verið skilinn eftir af Björgólfi Thor þá er Katrín svaka spennt fyrir honum.

Þó Icesave hafi á sínum tíma verið tær snilld, þá fór nú sem fór með það, endaði sem bankareikningur dauðans.
Þó tónlistarhúsið Harpa sem á að flytja dauðahryglur Íslands hafi í upphafi átt að kosta 3-4 milljarða endar það líklega í 20 plús.
Hvort tveggja er þetta nú hluti af snilldarhugmyndum Bjórgólfs Thor og báðar hafa þessar snilldarhugmyndir komið þjóðinni rækilega í koll.
Nú vilja meira að segja einhverjir fara að taka lottópeninga til að borga fyrir tónlistarhúsið.

Það hefur ekkert verið lagt á borð um að eitthvað vit sé í þessu gagnaveri í Reykjanesbæ. Þessu er bara slengt fram eins og enn einni töfralausninni sem skapi eilífa velsæld fyrir þúsundir manna. Það er ótrúlegt að ætla að púkka upp á þetta út á svona rök eftir það sem á undan er gengið.

Ég veit ekki allt um viðskiptavenjur Björgólfs og Katrínar, en í venjulegum viðskiptum tveggja aðila er það nú yfirleitt svo að þegar annar aðilinn hefur svikið hinn svo illilega að hann stefnir í gjaldþrot út af því, þá er sá sem svikinn er ekki vanur að leggja mikið traust á hinn aðilann eftirleiðis, hvað þá að stjana við hann og veita honum alls kyns fyrirgreiðslu umfram aðra, jafnvel þó hann lofi því að vera með nýja snilldarhugmynd á prjónunum.
Þess vegna er það siðferðilega útilokað að pína þjóðina til að beygja sig aftur berrassaða fyrir framan Bjórgólf Thor. En iðnaðarráðherra má gera þetta sjálf ef hún er nógu vitlaus til þess.

„Hvar liggja siðferðismörk ráðherra?“

Svartur dagur á Íslandi.

Það flæða yfir þjóðina vondar fréttir í dag og gær.

Baldur Guðlaugsson er uppvís að ósannindum og allar líkur á að hann sé sekur um innherjaviðskipti og spillingu.

Ingibjörg Sólrún fékk ekki mansalsstöðuna hjá ESB. Þar varð einhver Ítölsk kona sem enginn þekkir fyrir valinu. Þetta er afar neyðarlegt. Bæði er ESB með þessu að hafna einum af sínum mestu vinum á Íslandi og svo er Ingibjörg þá atvinnulaus áfram. Kreppan kemur víða við.

Sveitarfélög í Bretlandi þykjast illa hlunnfarin með meðferð krafna þeirra í þrotabú Glitnis. En þar eru kröfur þessar flokkaðar sem almennar kröfur en ekki forgangskröfur eins og Bretarnir vilja. Því eru líkur á að upp í kröfurnar fáist ansi lítið og það hressir ekki Breta. Það vaknar sú spurning hvort hryðjuverkalögum verður aftur beitt á Íslendinga til að gera Glitnismönnum ljóst hvaða reglur eiga að gilda.

Svo eru sveitarfélög á Íslandi á leið í þrot hvert á fætur öðru. Álftanes er í umræðunni talið gjaldþrota. Þó hafa þeir fengið nokkurra vikna frest til að redda sér út úr þessu. Ekki veit ég til hvers sá frestur er veittur. Það þarf bæði töfrabrögð og kraftaverk til að þetta breyti einhverju.
Sama staða er í augsýn í Árborg. Þar er hundruða milljóna hallarekstur á þessu ári og útlit fyrir að næsta ár verði svipað og að allt eigið fé sveitarfélagsins klárist á næsta ári.

Þá eru fjölmörg sveitarfélög að undirbúa fjárhagsáætlanir og ársuppgjör og alveg öruggt að fleiri eiga eftir að bætast í þann hóp sveitarfélaga sem stefnir í alvarleg vandræði.

Hafin er rannsókn á Kaupþingi í Bretlandi vegna ætlaðra svika og undanskota í aðdraganda hrunsins.

Og Katrín Júlíusdóttir er komin í pólitískt ástarsamband við Björgólf Thor Björgólfsson. Ástarvíman er svo mikil að Björgólfur er mest sexy fjárfestir sem fyrirfinnst í landinu um þessar mundir og vill Katrín gera allt sem þessi pólitíski elskhugi hennar telur sig þurfa í formi ýmissa ívilnana og skattalegrar fyrirgreiðslu og skjóls fyrir skattahækkunum á fyrirtæki hans sem að þessu verkefni, gagnveri í Reykjanesbæ, koma. Katrínu finnst það vont þegar fundið er að því að þessi pólitíski kærasti hennar geti ekki borgað hina tæru Icesave snilld á sama tíma og hann ætlar í tugmilljarða fjárfestingu í gagnaveri. Leiða má að því líkur að hann ætli að bjóða Katrínu á tónleika í henni Hörpu sinni þegar þar verða haldnir tónleikar innan tíðar. En hún Harpa er einmitt allskyld Björgólfi og fyrirtækjum hans. Í upphafi átti Harpa að kosta 3-4 milljarða en eftir að Björgólfsfeðgar komu að málinu fór svo að kostnaður endar líklega í 20 milljörðum eða meiru og lendir allur á íslenskum almenningi.
En hvort tveggja þóttu pottþéttar hugmyndir á sínum tíma, Icesave og tónlistarhúsið sem nú heitir Harpa. Afleiðingarnar af hvoru tveggja eru þó alveg eins, eintómar skuldir og vandræði. En ástarbrími Katrínar er svo mikill að þetta vill hún ekki sjá, heldur hefur óbilandi trú á snilli kærastans og hinni nýju snillarhugmynd hans. Það er vissulega þekkt að ástin blindar. Þess vegna þarf nauðsynlega að fá einhvern annan en Katrínu til að fjalla um þessi mál í ríkisstjórninni, enda sjá það allir sem horfa á þetta mál að þarna er verið að misnota Katrínu eins og títt er um ástfangnar konur. Reynslan af þessum pólitíska kærasta hennar hingað til er þannig að það er örugglega öllum fyrir bestu að þeim verði stíað í sundur og þessu sambandi slitið strax.

„Baldur staðinn að ósannindum"

Stærsta "matvöruverslun" landsins?

Það virðist nú vera orðið svo komið á Íslandi að ein stærsta matvöruverslun landsins er á vegum hjálparsamtaka sem eru að tryggja það að Íslendingar hafi eitthvað að borða. Svona er nú ástandið á Íslandi eftir að Bónusfeðgar og fleiri þekktir menn hófu að "hjálpa" Íslendingum með því að lækka vöruverð. Alþekktur er frasinn hjá konunum sem hafa sagt undanfarin ár "Það hefur enginn gert eins mikið fyrir almenning í þessu landi og Bónusfeðgar". En nú er ljóst að allt sem almenningur hefur keypt í Bónus hingað til hefur aðeins að hluta verið greitt á kassanum, restina þarf að borga núna. Og þetta eru ekki ódýr eða hagstæð viðskipti fyrir almenning þegar upp er staðið. Það eru mestu mistök íslenskrar viðskiptasögu síðan einokun Dana lauk að Bónusfeðgar skyldu ná að koma undir sig fótunum í smásöluverslun á sínum tíma. Útþensla þeirra í íslensku og erlendu viðskiptalífi á rætur í Bónusverslununum. Og útþensla þeirra og útrás er orðin þjóðinni dýrkeypt.

Það voru líka tvenn verstu mistök Davíðs Oddssonar á sínum tíma þegar þessir feðgar læstu klónum í bankana eftir einkavæðingu þeirra og þegar það mistókst að stöðva þá í Baugsmálinu svokallaða. Að hleypa þessum mönnum og viðskiptafélögum þeirra eins langt og þeir komust og takast ekki að stöðva þá þegar það var reynt eru mestu mistök sem Davíð Oddsson hefur gert á sínum ferli. En Davíð er vorkunn, enginn má við margnum, og það voru vissulega margir sem studdu það að þessir menn færu sínu fram. Það þótti ekki tiltökumál að þeir ættu matvörumarkaðinn að mestu, "frjálsa" fjölmiðla að mestu, fjármögnuðu marga stjórnmálamenn og flokka og hefðu ítök í flest öllum atvinnugreinum í landinu.

Margir biðja um hjálp

Gera þau enn það sem þarf að gera??

Ríkisstjórnin er m.a. að gera allt þetta:

- Láta þjóðina borga Icesave án þess að nokkur lagaleg skylda sé til þess og án þess að þjóðin hafi bolmagn til þess. Setur þannig ríkisábyrgð á bankana eftir að þeir hrundu. Þú tryggir ekki eftirá, eða hvað?

- Semja frumvarp um sérstakar skattaívilnanir og undanþágur frá gjöldum fyrir fyrirtæki Björgólfs Thors sem ætlar að reisa gagnaver í Reykjanesbæ.

- Færa Búnðarbankann / KB banka / Kaupþing / Nýja Kaupþing / Arion í hendur útrásarvíkinga á ný með meðgjöf frá skattgreiðendum að því er talið er.

- Lætur kjurt liggja fé sem talið er að megi endurheimta af bankareikningum skúffufélaga í hæsnakofum á Tortola og víðar.

- Afnemur verðtryggingu á persónuafslætti en ekki af lánum.

- Afskrifar ómældar fjárhæðir útrásarvíkinga í bankakerfinu.

- Frestar því stöðugt að taka á vanda heimila og smáfyrirtækja.

- Lýsir yfir að rétt sé að halda almenningi frá lýðræðislegri þáttöku í ákvörðunum sem varða þjóðina alla um ókomna framtíð.

Við gerðum það sem þurfti að gera

Flanagan sjálfur í 1. sæti.

Þetta er nú meira bullið sem þessi maður býður okkur upp á. Hann hefur greinilega verið upplýstur um það af ríkisstjórninni að kjósendur á Íslandi séu hálfvitar, og vissulega mikið til í því. En fyrir vikið heldur hann að við trúum öllu sem hann segir.

Ef maður setur vandamálin sem geta endanlega komið Íslandi í þrot í röð eins og Flanagan var að gera þá sýnist mér nú listinn vera réttari svona.

1. Mark Flanagan og Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn. Aðgerðir þessa sjóðs sem ríkisstjórnin hefur ákveðið að veðja á miða að því að endurvekja "traust" með því að dæla peningum í fjármálakerfið með ýmsum hætti, þ.m.t. Icesave og munu að öllu samanlögðu kosta þjóðarbúið yfir eitt þúsund milljaraða að lágmarki.

2-7. Næst á eftir aðgerðaáætlun AGS koma svo þessi þættir sem hver um sig kosta mikið á næstu árum en eru þó litlir í samanburði við nr. 1, hver fyrir sig.
Fjárlagahallinn.
Ríkisstjórnin.
Spillingin.
Fólksflótti af landinu.
ESB aðild ef af verður.
Það að tala íslensku á Íslandi.

Flanagan: Icesave í fjórða sæti

Gylfi ætlar líka að gera sambærileg mistök.

Þetta er auðvitað alveg rétt hjá Gylfa Magnússyni. Það voru mistök af Seðlabankanum að lána bönkunum og framlengja þannig lífdaga þeirra og styðja við eigendur þeirra með þessum lánum.

En Gylfi mælir með því að við borgum líka Icesave sem eru alveg sambærileg mistök. Þeir peningar sem fara í Icesave koma aldrei aftur.

Og Gylfi ætlar væntanlega líka að styrkja rekstur Björgólfs í Reykjanesbæ þegar lagt verður fram frumvarp um sérstakan skattaafslátt fyrir nýtt gagnavers fyrirtæki Björgólfs. Það er furðulegt að á sama tíma og menn eru að gagnrýna á réttmætan hátt nýleg mistök Seðlabankans, þá ætla þeir að halda ótrauðir áfram á sömu braut, gera sömu mistök í þágu sömu aðila, láta sömu aðila plata sig aftur og aftur.

Er þessu vesalings fólki í ríkisstjórninni algjörlega fyrirmunað að læra eitthvað af því sem hefur verið að gerast hér á undanförnum árum? Þetta er óskiljanleg sjálfseyðingarhvöt að sjá mistökin sem hafa verið gerð en ætla samt að endurtaka þau. Nema þetta sé hin fullkomna spilling, siðleysi og veruleikafirring. Kannski það sé málið.

Afdrifarík mistök

Er Davíð ennþá það eina sem Ingibjörg hugsar um??

Það hljómar nú eins og vitfirring í mínum huga að þetta sé það merkilegasta sem fram kom í viðtali Ingibjargar Sólrúnar hjá Sölva Helgasyni. Hún virðist vera með Davíð á heilanum, líka núna löngu eftir að hann er hættur í Seðlabankanum. En hún hefur sjálfsagt verið ráðin í það hlutverk af kostunaraðilum Samfylkingarinnar að losna við Davíð úr opinberum stöðum og það pirrar hana kannski ennþá að þetta tókst ekki fyrr en Davíð ákvað að hætta þegar sett voru sérstök lög honum til höfuðs af Jóhönnu Sigurðardóttur. En það er greinilega enginn missir af Ingibjörgu úr pólitík úr því þetta er efst í hennar huga ennþá. Hún er greinilega eins og fleiri í hennar flokki langt úr tengslum við almenning í landinu. Það er engin þörf á fleira svoleiðis fólki í stjórnmálin.

Ingibjörg er Davíð örg,
Ingibjörg er kjáni.
Ingibjörg er dauf og körg,
en Davíð enginn bjáni.

Var lofað að Davíð myndi hætta

Stefnumál Lýðræðishreyfingarinnar komast í framkvæmd á óvæntan hátt.

Það er gaman að Eyjan skuli gera þetta og áforma að bjóða upp á kosningar á netinu um fleiri málefni en Icesave. Það er nú ekki langt síðan síðast var kosið á Íslandi til alþingis og þá var beint lýðræði í ýmsum útfærslum sú grundvallarbreyting sem Lýðræðishreyfingin vildi koma á. En okkur tókst það auðvitað ekki, því fólk féll eins og venjulega fyrir fagurgala lygagalanna og kaus þá aftur eins og alltaf áður.

En nú hefur Eyjan boðað þessar netkosningar sem mér finnst vera snjöll hugmynd. Með þessu verður hægt að sýna fram á mjög skýran vilja þáttakenda í kosningunni og með trúverðugum hætti. Öryggi þessa kerfis á að vera nógu mikið til að Fréttablaðið og Stjórnarráðið geti ekki stundað kosningasvik, allavega ekki í stórum stíl.

Það eina sem vantar er að stjórnvöld hafa ekki ennþá skyldu til að taka mark á þessum kosningum og geta því snúið út úr öllum niðurstöðum sem þau eru ekki sátt við.

En það er spurning hvort ekki er hægt að nota þessa aðferð til að taka völdin af flokkakerfinu og ríkisstjórninni. Það yrði gert með því að efna til kosninga sem yrðu bindandi ef t.d. meirihluti atkvæðisbærra manna tækju afstöðu á sama veg, sem gæti t.d. verið í kosningum um að taka upp þessa aðferð til að ráða málum til lykta.

Ég ætla allavega að taka þátt í þessum kosningum núna og hvet alla landsmenn til að hafa sem mest áhrif á eigin framtíð með þáttöku í rafrænum kosningum.

Þjóðarkosning um Icesave á netinu

Er Egill Helgason dottinn úr sambandi?

Þessi þáttur Egils Helgasonar í dag var stórfurðulegur. Ég skildi nú aldrei hvert Egill var að fara með því að fá Vilhjálm Þorsteinsson til að tala um erlendar skuldir þjóðarbúsins og reyna að selja okkur þá hugmynd að þessar skuldir séu bara litlar og lítið mál m.v. það sem flestir aðrir hafa reiknað út. M.a. vegna þess að svo mikið af þeim er vegna Actavis sem er víst alveg pottþétt gróðadæmi eins og annað sem viðskiptafélaginn Björgólfur er með puttana í. Og bjartsýnismaðurinn Vilhjálmur talaði nú líka eins og að krónan væri okkar helsta vandamál og ESB okkar eina von. Okkar vandi virðist helst stafa af því að við notum krónu og erum ekki í ESB en ekki af óreiðuskuldunum sem viðskiptafélagi Vilhjálms hefur skilið eftir sig um víðan völl og lætur þjóðina borga fyrir sig.

Það sem ég skildi þó síst í þessum þætti þáttarins var að Egill skyldi nú ekki nota tækifærið og spyrja Vilhjálm um hið nýja gróðabrall hans og Björgólfs Thors, gagnaverið í Reykjanesbæ sem ríkisstjórn ætlar að styðja vel við með skattaafslætti og alls kyns ívilnunum.
Ég hefði viljað heyra umræðu um hvernig stendur á því að þeir félagarnir hafa peninga í þetta á sama tíma og Björgólfur er hlaupinn frá Icesave með allt niður um sig. Þó gagnaver geti kannski verið gott fyrir Ísland þá væri miklu betra að klára Icesave úr því nógir peningar eru til hjá þessum mönnum.

Ég vona svo bara Vilhjálms Þorsteinssonar vegna að hans viðskipti með Björgólfi endi betur en viðskipti Magnúsar Þorsteinssonar og Björgólfs. Magnús segist verða orðinn gjaldþrota út af greiðasemi við Björgólf.
Vilhjálmur lítur greinilega mjög upp til Björgólfs eins og svo margir aðrir hafa gert. Það er auðvelt að misnota svona barnslega einfeldni.

Stjórnin sem frestar öllu.

Það er auðvitað ríkisstjórn Íslands sem frestar öllu sem máli skiptir, t.d. öllu þessu.

Niðurskurði hjá sýslumönnum.
Niðurskurði hjá kvikmyndasjóði.
Niðurskurði útgjalda til að halda niðri refshætti í landinu.
Allskonar öðrum hagræðingaraðgerðum í ríkisfjármálum.
Aðstoð við heimilin og "venjulega Íslendinga".
Skattlagningu á stóriðju.
Icesave.
Fjárlagagerð.
Upprætingu spillingar.
Framkvæmd kosningaloforða Steingríms.
Framkvæmd kosningaloforða Jóhönnu.
Skattlagning gagnavers í Reykjanesbæ í eigu Björgólfs Thors.
Að leyfa almenningi að skipta sér af eigin málum með þjóðaratkvæðagreiðslum.
Persónukjöri.
Endurreisn Íslands.
Endurskipulagningu fjármálakerfisins.
Uppgjöri hrunsins.
Og mörgu öðru sem ég nenni ekki að leita að eða telja upp.

En sjálfsagt má ekki róta í neinu eða hrófla við neinu eða segja nei við nokkurn mann, þá afhjúpast spilling Samfylkingar og aumingaskapur VG opinberlega og það má auðvitað ekki gerast. Því verður að fresta með öllum ráðum.

Breytingum á sýslumannsembættum frestað til vors

Gaman að geta gert þetta fyrir manninn sem hljóp burt frá Icesave.

"Í samningnum er gert ráð fyrir margs konar ívilnunum til fyrirtækjanna svo sem niðurfellingu gatnagerðargjalds og undanþágum frá ákvæðum skattalaga. Meðal annars er gert ráð fyrir að tryggt sé að tekjuskattshlutfall verði ekki hærra en 15% fyrstu 5 ár af gildistíma fjárfestingarsamningsins, 18% næstu 5 ár og 25% síðustu 10 árin þó svo að tekjuskattshlutfall fyrirtækja verið ákveðið hærra á þessum tíma."

Þessi klausa um vildarkjör í þessum samningi er tekin úr frétt um þetta mál á AMX. Það er gaman að Samfylkingarríkisstjórnin getur gert þetta fyrir vin sinn Björgólf Thor sem er aðaleigandinn á sama tíma og boðuð er alvöru skattlagning á stóriðjuna sem fyrir er í landinu og almenning allann. Leitt að hann getur ekki endurgoldið greiðann með því að borga Icesave fyrir okkur.

Þetta er allt saman athyglisvert. Skv. upplýsingum í fréttinni er þetta óskeikult gróðadæmi sem nýtir fullt af raforku, skapar mörg störf og býr til fullt af gjaldeyri. Tær snilld eins og Icesave.

Ég verð nú að segja að þó þetta líti voða vel út þá læðast að mér örlitlar efasemdir um allt þetta verkefni sem Björgólfur Thor stendur að. En það er allavega gott að geta veitt honum ívilnanir og skattagjafir í staðinn fyrir Icesave sem hann lét okkur fá. Hann þarf þá allavega ekki að reka þetta úr einhverju skattaskjóli fyrst það er nánast búið að tryggja þessu verkefni skattleysi í 20 ár.

Til hamingju Samfylkingarfólk alþýðunnar, sérstaklega heilög Jóhanna, heilög Katrín og Vilhjálmur Þorsteinsson sambloggari minn hér og ESB aðdáandi.

Vill heimild til að semja um gagnaver

Fleiri banka á þetta sker, When you see them, I'll be there.

Þessi fyrirsögn held ég að sé rétt eftir höfð úr einu af lögum Serðis Monsters af nýjum diski hans sem hvergi er spilaður opinberlega. Það verður að viðurkennast að diskurinn er vandaður þó vandasamt sé að spila hann opinberlega, sérstaklega jólalögin á honum sem líklega eru bönnuð innan 20 ára og yfir 60 ára íslenskuskiljandi hlustendum. Textarnir eru algjör snilld margir hverjir.

Tilefni þess að ég nefni nú þennan disk Serðis Monsters og þetta textabrot í tengslum við frétt af formlegri glæparannsókn á Íslensku bönkunum í Bretlandi er að spurst hefur út að í veislu hjá Arion/AraJóns&Arðráns bankanum í London á dögunum sem haldin var í tilefni af endurreisn bankans þar undir nýju nafni með skattfé Íslendinga var Hannes nokkur Smárason veislustjóri og lék við hvurn sinn fingur eftir því sem sagan hermir.

Þannig eru nú Steingrímur og Jóhanna búin að koma fótunum undir þetta lið aftur. Ég vona svo sannarlega að Bretarnir rannsaki þeirra þátt í þessu öllu saman líka. Ekki af því að ég telji að þau séu stórglæpamenn, heldur vegna þess að ég held að þau séu stórkostlegir aular, og það þarf að varpa ljósi á aulaháttinn í þeim.

En vonandi gengur svo þessi Breska glæparannsókn hratt fyrir sig og vonandi verður hún vönduð og vel unnin og vonandi verður hún til þess að eitthvað af þessum mönnum sem er verið að rannsaka verða afhjúpaðir og settir í steininn til langs tíma.

Bretar hefja rannsókn á íslensku bönkunum

Ríkisstjórnin vissi, ráðherrar vissu, formenn flokkanna vissu, mikill þrýstingur og leppar.

Þetta eru nú upplýsingar sem koma fram í frétt RÚV rétt áðan um miklar lánveitingar Seðlabankans til bankanna skömmu fyrir hrun í fyrra og gagnrýni Ríkisendurskoðunar á þær.

Litlu bankarnir voru notaðir sem leppar til að ná peningum út úr Seðlabankanum út á ónýtar tryggingar. Davíð fundaði margoft með ráðherrum út af stöðu bankanna. Meira að segja heilög Jóhanna mætti á fund út af þessu en passaði sig á að mæta seint og fara snemma, þannig að hún missti af þessu umræðuefni. Hvað hafði Jóhanna að gera svo merkilegt að hún kaus að fylgjast ekki með framvindu efnahagsmála í landinu.

Og þó Davíð talaði við alla og allir sem einhverju réðu vissu allt sem þeir þurftu að vita þá fór sem fór. Svo er reynt að kenna bara Davíð um. Aumingjar.

http://www.ruv.is/heim/frettir/frett/store64/item316512/

Góð og vond auglýsing.

Þetta er nú aldeilis furðulegt uppátæki hjá þeim sem eru að falsa einhverjar bull undirskriftir sitjandi við tölvur í stjórnarráðinu og á Fréttablaðinu.

En þetta er vissulega góð auglýsing fyrir InDefense hópinn og greinlegt að það fer um eitthvað lið sem þolir ekki afskipti almennings af eigin framtíð.

Og þetta er virkilega slæm auglýsing fyrir ríkisstjórnina og aðstandendur Fréttablaðsins sem bera ábyrgð á þessu með einum og öðrum hætti. Ég skal nú reyndar viðurkenna að þó ég finni Steingrími og Jóhönnu flest allt til foráttu þá trúi ég nú ekki að þessi undirskriftafölsun sé að þeirra undirlagi. En þau þurfa að taka á þessu máli. Þetta er of slæmt og spillt til að láta kjurt liggja. En ég býst varla við að þau geri nú neitt í þessu og þess vegna enda þau líklega með að fá þennan blett á sig sjálf að lokum.

Hins vegar er þetta skiljanlegra með Fréttablaðið. Þar eru hvort eð er næstum aldrei skrifaðar fréttir. Ég sé nú blaðið flesta daga eins og aðrir og það er alveg sama hvað ég leita að fréttum í því, þær eru svo fáar og stuttar að maður þarf ekki einu sinni að hægja á flettingunni á blaðinu til að sjá hvað eru fréttir og hvað er áróður. Ég hef hlegið með sjálfum mér að því að þetta skuli heita "Fréttablaðið". Þetta blað sem hefur ekki flutt eina markverða frétt frá því einhvern tíma 2007 eða 2008 þegar blaðið "kaus" Jón Ásgeir Jóhannesson mann ársins í viðskiptalífinu og flutti í framhaldinu fréttir af kosningunni og afrekum Jóns Ásgeirs. Ég skil ekki af hverju ríkið er að halda úti þessi blaði ennþá með fé og afskriftum úr ríkisbönkunum til fjölmiðlasamsteypu þess manns sem blaðið flutti síðast frétt um. Og nú virðist blaðið vera orðinn útgefandi að fölsuðum undirskriftum. Kannski maður sjái á síðum þess á næstu dögum frétt sem afhjúpar þetta mál.

Bullundirskriftir raktar til stjórnarráðsins