Það þarf fleiri takmarkanir, t.d. á veðsetningarhlutfall.

Það þarf að fara í naflaskoðun á veðlánum. Það er ekki nóg að núna sé sett tímabundið þak á verðbætur. Samt er það gott, það dregur t.d. úr mögulegum áhrifum sólgoss á verðbótahækkun húsnæðislána á Íslandi, það dregur úr áhrifum skógarelda í Rússlandi á verðbótahækkun húsnæðislána o.s.frv.

En sanngjarnast og eðlilegast væri að setja líka þak á veðsetningu, tengja hana lánshlutfalli. Þannig að þegar lánað er fyrir 50% af kaupverði eignar, þá fái bankinn til tryggingar 50% af eigninni, ekki 100% eins og í dag. Og þegar lánað er fyrir 80% fái bankinn 80% veð í eigninni, o.s.frv. Þetta er mjög eðlilegt og sanngjarnt. Einhver kann að segja að þetta sé bara vitleysa og ekki hægt, en í núverandi fyrirkomulagi hafa bankarnir verið að mismuna viðskiptavinum. Þeir hafa lánað sumum 90-100% af kaupverði gegn 100% veði, þeir hafa lánað öðrum t.d. 50% gegn veði í allri eigninni, þar er í raun verið að taka tvöfalda tryggingu samanborið við 100% lán gegn 100% veði. Og úr því það hefur verið hægt að lána sumum gegn veði sem er sama hlutfall kaupverðs og lánið, þá hlýtur að vera hægt að gera þetta í öllum tilvikum. Með þessu má segja að húseigandinn hafi veð fyrir sínu framlagi til eignakaupanna, því ef hann leggur fram t.d. 30% við kaupin, þá er 30% hlutur í íbúðinni óveðsettur, hann á þann hlut sem sagt til tryggingar fyrir sínu framlagi, hefur veð fyrir því sjálfur. Og þannig mundi hagur beggja aðila lánasamningsins verða jafn gagnvart sveiflum á fasteignaverði. Báðir tapa hlutfallslega af sínu framlagi til kaupanna í stað þess að húseigandinn tapi alltaf sínu öllu fyrst, svo fari bankinn kannski að tapa ef hann hirðir þá ekki eignina áður en að því kemur eins og er í dag.

Sjá einnig síðustu færslu um sama mál.