Ég gleypi við þessari speki.

Það vekur vissa gleði hjá mér að heyra hvað formaður samtaka verslunar og þjónustu er dugleg að gefa sér tíma til að vanda um fyrir öðrum þegar hennar helstu samstarfsmenn í stjórn samtakanna eru með allt niður um sig í samráði, sukki og afskriftum á kostnað almennings.

Þar má t.d. nefna Finn Árnason, sem er fulltrúi Haga í stjórninni. Hagar hafa víst skv. fréttum fengið tuttugu og eitthvað milljarða afskrifaða á síðasta ári í viðskiptabankanum og eiga víst áfram eftir að vera þungur baggi á skattgreiðendum og skuldurum þessa lands sem þurfa að borga himinháa vexti í bankann sinn svo hann geti áfram niðurgreitt Haga.

Svo má nefna Ásbjörn Gíslason sem er forstjóri Samskipa hf., og undirtylla sukkkóngsins Ólafs Ólafssonar sem vonandi er nú kominn í smásjárskoðun hjá SFO o.fl. vegna hins fræga AlThani máls Kaupþings sem hann hafði mikinn veg og vanda af að koma á koppinn.

Þá má ekki gleyma Guðmundi Halldóri Jónssyni, aðstoðarforstjóra Norvikur, sem er víst móðurfélag BYKO, sem hefur fengið gríðarlega auglýsingu undanfarið út á rannsókn og handtökur vegna meints verðsamráðs. Við eigum örugglega eftir að fá ítarlegar fréttir af því máli á næstunni.

Hermann Guðmundsson, forstjóri N1, er líka í stjórn SVÞ. Hann er örugglega ekki sammála formanni sínum um að það sé sniðugt að losa bændur úr niðurnjörvuðu kerfi eins og hún vill. Hann hefur nefnilega áður lýst því yfir að samkeppni kosti mikið fyrir olíufélögin og brenndi sig raunar á því sjálfur nú um jólin þegar hann fór í samkeppni á bókamarkaði og sat uppi með nærri 10000 eintök af bókinni hennar Jónínu Ben.

Það er alveg augljóst að Margrét ætti að vera á kafi upp fyrir haus að hjálpa sínum félagsmönnum að ná tökum á sínum rekstri frekar en að vera að segja bændum hvað er þeim fyrir bestu. Bara þessi fyrirtæki sem stjórnarmenn SVÞ koma frá kosta almenning á Íslandi miklu meiri óþarfa útgjöld árlega en veitt er til landbúnaðarmála. Munurinn er bara sá að það tæki varla nokkur maður eftir því þó þessi fyrirtæki hyrfu af sjónarsviðinu, því þau eru algjörlega óþörf. En landbúnaðurinn er þó að framleiða mat sem ekki er hægt að vera án, þannig að það er þó gagn að þeim útgjöldum sem þangað fara.

En burtséð frá þessu baklandi sem Margrét hefur í samtökum sínum og stýrir sjálfsagt þankagangi hennar gagnvart bændum þá þykir mér líka undarlegt hvað hún fylgist lítið með út á við. Hún virðist ekki hafa hugmynd um að ekki bara skoðanir hennar eru rugl, heldur líka ýmsar fullyrðingar sem hún heldur fram. Það er löngu liðin tíð að íslenskar landbúnaðarvörur séu dýrar miðað við það sem er í öðrum löndum. Þetta er einhver gömul fluga sem sumir ganga enn með í hausnum og virðast ekki geta drepið þó staðreyndir sýni fólki annað.

Það er líka bull í henni að allir tapi á þessu landbúnaðarkerfi okkar. Ég hefði gaman af að sjá útreikninga um annað kerfi eða fyrirkomulag sem væri líklegt til að vera hagstæðara en núverandi kerfi.

Svo hálf skammast maður sín auðvitað fyrir að heyra forsvarsmann samtaka í atvinnulífinu skora á þjóðina að leysa efnahagsvanda ríkisins með því að taka að sér meiri skuldir - Icesave fyrir Björgólf Thor og félaga. Þetta er kannski í anda útrásarinnar sem var blásin út með lántökum og skuldsetningu af öllu tagi - þangað til allt hrundi. Hefur Margrét ekkert lært af reynslunni?? Heldur hún enn að lántökur séu allra meina bót? Eða er henni bara stjórnað með gamalli útrásarfjarstýringu í ræðustól??

Skjaldborg um kerfi sem allir tapa á