Internetveiðar.

Net hafa lengi verið notuð við veiðiskap. Það er ekki ný aðferð við veiðar að veiða í allskonar net. Meira að segja tókst að landa stórum hluta af borgarbúum með grínnetaveiðum um síðustu helgi. En ég skil ekki þessa enskuslettunotkun hjá hreintunguelskandi Íslendingum, að enn skuli vera notað orðið internet í opinberri umræðu á Íslandi.

Fyrir ca. 15 árum ákvað Morgunblaðið að nota orðið alnet um það sem þá og enn í dag var kallað internet að enskri fyrirmynd.

Hér er t.d. ágætis grein frá þessum tíma sem skýrir nauðsyn þess að hætta að tala um internet þegar fólk er að ræða um internetið.

http://www.betriakvordun.is/index.php?categoryid=18&p2_articleid=7

Hvað gerðist eiginlega? Hvernig náði þessi hræðilega enskusletta að festast svona í máli okkar?

Annars má segja um þessa stuttu frétt um þessar netaveiðar að hún sýnir okkur ágætlega að íslenskan er gagnslaust mál. Kynningarátakið er að sjálfsögðu með ensku heiti, og eflaust allt í því á ensku. Emiliana Torrini er nefnd þarna með eitthvað lag með ensku heiti og miðilinn sem notaður er í átakið, internetið, nefum við internet í þessari frétt sem annari umræðu þó íslenskt orð sé til yfir þetta.

Þetta er svona vegna þess að íslenskan er úrkynjað tungumál. Tungumál sem eitt sinn var alþjóðlegt en hefur staðnað og er nú talað af sárafáum sérvitringum sem finnst það svaka merkilegt að tala mál sem enginn skilur.

Nota netið til að veiða ferðamenn

Athugasemdir

[Magnús Óskar Ingvarsson, 3.6.2010 kl. 20:57]

Hvers vegna í ósköpunum skrifar þú á íslensku? Samt furðulegt að þú skulir í öðru orðinu skammast yfir enskuslettum í málinu og svo í næstu málsgrein fordæma málið sem sé "nú talað af sárafáum sérvitringum sem finnst það svaka merkilegt að tala mál sem enginn skilur. "

Ef enginn skilur málið þá mætti halda að sletturnar væru bara til bóta. Skilur þú hvað ég er að segja? Ég skrifa á málinu sem enginn skilur nema fáeinir sérvitringar. Föllum við kannski báðir í þann flokk?

[Jón Pétur Líndal, 3.6.2010 kl. 22:55]

Sæll og takk fyrir athugasemdina. Auðvitað skil ég þig. Ég er fæddur inn í þessa vitleysu eins og þú. Ég held að sletturnar séu til mikilla bóta, raunar vil ég alfarið taka upp sletturnar og restina af því máli sem þær koma úr en sleppa því að þynna þær svona mikið út með íslensku.

Annars var þessi bloggfærsla mín bara ein af mörgum um tungumál okkar Íslendinga sem ég hef miklar efasemdir um að borgi sig að halda úti mikið lengur.

[Þórður Bragason, 4.6.2010 kl. 14:26]

Svona svona, þetta er nú ekki alslæmt tungumál.  Sjálfsagt eru flest tungumál með einhverja galla og tökuorð (slettur) erflaust hluti af því.  En talandi um að veiða í net, reknet, alnet og internet þá gleymist stundum að tala um loftnet, er hægt að veiða flugfiska í loftnet?

Sjálfur er ég mikill aðdáandi Íslanskrar tungu og er oft illa brugðið vegna þróunar hennar, ekki vegna tökuorða heldur er samsetning setninga oft orðin ansi bjöguð.  Samt er sú breyting oft rökrétt, bara ekki rétt málfræðilega.

En svona breytast hlutirnir, brekán verða að teppum og allir eru löngu hættir að þéra, sjálfsagt bara þróun sem við verðum að búa við.  Við getum hins vegar spurt okkur, hvað er rétt.  Er bíll rétt orð, Íslenskt orð var fundið upp á sínum tíma, "sjálfrennireið", orð sem vék fyrir "bíll".  Internet er annað dæmi um orð sem veltir "alneti" úr sessi.  Þá getum við spurt okkur, hvað er Íslenska, alnet eða internet, eða, sjálfrennireið eða bíll???

Einnig ættum við ekki að setja okkur upp á móti því að tungumál taki orð frá hvort öðru, það besta sem gerðist væri að allur heimurinn talaði sama tungumálið, og það verður e.t.v raunin eftir svona þúsund ár í fyrsta lagi.

[Jón Pétur Líndal, 4.6.2010 kl. 19:14]

Sæll Þórður og takk fyrir athugasemdina. Ég er algjörlega sammála þér um að algáfulegast væri að allur heimurinn tali sama tungumál. En það er líka það sem mér sýnist vera að stefna í mjög hratt núna. Ég held að það séu bara nokkrir áratugir þangað til flestallir jarðarbúar geti talast við á einu máli þó móðurmálin verði þá enn allnokkur. En enskan breiðist nú hraðar út en nokkru sinni áður, fer eins og eldur í sinu um heiminn. Það sem ég vil helst gera er að Íslendingar hafi þá skynsemi til að bera og sýni það frumkvæði að svissa yfir í það mál sem fyrst til að vera framarlega í þessari þróun. Það er miklu betra en að þrjóskast við þangað til menn verða síðastir til að verða altalandi á það alþjóðamál sem enskan er.