Allir að reyna að gera lítið úr þessari þjóðaratkvæðagreiðslu.

Þjóðaratkvæðagreiðslan um Icesave lögin óstaðfestu er svo sannarlega stórmerkileg. Að vísu reyna allir sem vildu troða þessum pakka upp á þjóðina að gera lítið úr atkvæðagreiðslunni. En þar eru nú hagsmunatengslin oft þannig að það er álíka marktækt eins og þegar Jón Ásgeir Jóhannesson lýsir eigin ágæti og viðskiptasnilli.

Fyrir það fyrsta er t.d. ekkert að marka Steingrím og Jóhönnu þegar þau segja að þessi atkvæðagreiðsla skipti ekki máli. Gagnvart þeirra stöðu skiptir atkvæðagreiðslan miklu máli. Með þessu er verið að stíga á tærnar á þeim og þeim finnst það verulega vont. Það er m.a. verið að segja þeim að þeim sé ekki treystandi fyrir stórmálum. Og í aðdraganda atkvæðagreiðslunnar hefur það meira að segja sannast að það er rétt mat hjá almenningi, því Bretar t.d. hafa verið til viðræðu um betri samning en þann sem þau eru búin að samþykkja en fengu ekki að undirrita þegar stigið var á tærnar á þeim með því að vísa Icesavelögunum til þjóðarinnar til staðfestingar.
Nú er það því ljóst að þjóðin getur ekki treyst Steingrími og Jóhönnu fyrir stórmálum og það er ákaflega mikilvægt að það er komið fram, því annað risastórt mál er í lúkunum á þeim. Það er umsóknin um aðild að ESB. Um það verð ég að taka til orða með líkum hætti og þegar Steingrímur J. sagði á sínum tíma að Icesave málið væri ekki tækt í þjóðaratkvæðagreiðslu, að ESB umsóknin er alls ekki tæk fyrir þessa ríkisstjórn. Þetta er einfaldlega mál sem þessi stjórn ræður ekkert við. Á nokkurn hátt. Stærðargráða þess máls, hagsmunir og flækjustig og mikilvægi er þess eðils að óhæf viðvaningastjórn er alveg ótæk til að fjalla um það. Bara taktleysið að sækja um þessa aðild á síðasta ári þegar fjölmörg mjög brýn og alvarleg mál biðu úrlausnar stjórnarinnar segir sína sögu. Enda hefur lítið gengið að leysa þau mál. Hér bíða orðið allir eftir að eitthvað gerist einhvers staðar í stjórnkerfinu sem kemur almenningi til gagns. Á meðan er bullandi atvinnuleysi, verðhækkanir og ört vaxandi skuldir heimilanna með tilheyrandi uppboðsbólu sem blæs nú út þar til leyft verður að sprengja hana. Hjá fyrirtækjum er unnið að því með beinum hætti að skekkja samkeppnisstöðu og eyðileggja þau fyrirtæki sem ekki skuldsettu sig yfir haus. Þetta er gert mað atbeina ríkisstjórnarinnar sem finnst nauðsynlegt að bjarga öllum fyrirtækju sem eru tugi milljarða í mínus og höfðu vonlausa stjórnendur þó það kosti dauða fyrir hin sem voru sæmilega stödd.
Ef þetta blessaða fólk, Jóhanna og Steingrímur, hefðu einhverja smá glóru í sínum haus, þá myndu þau nú fara að undirbúa stjórnarslit. Þau hljóta að fara að skilja að þau eiga ekkert erindi í þau embætti sem þau hafa tekið að sér.

Í öðru lagi þá eru Bretar og AGS farnir að segja að atkvæðagreiðslan skipti litlu. Láta í veðri vaka að við verðum bara að borga hvort eð er. En fyrir þessa aðila skiptir hún samt miklu máli af því að hún er nýtt leynivopn í deilunni sem enginn átti von á. Það er lýðræðið, að lýðurinn fái að skipta sér af þessu. Lýðræðið er vopn sem alls staðar var búið að leggja til hliðar, en nú erum við Íslendingar að draga þetta vopn fram aftur. Og ég sé ekki annað en það sé að reynast ágætlega. Fyrir Breta og AGS þýðir beiting lýðræðis í þessari deilu að athygli almennings í öðrum löndum kann að vakna með svipuðum hætti og hér gerðist. Og þó aðstæður eða bakgrunnur fjárhagsvandræða sé ekki alveg sá sami allsstaðar þá er það nú svo að hjá öllum ríkisstjórnum hins vestræna heims er óhreint mjöl í pokahorni einhvers staðar þegar kemur að opinberum skuldum og aðstoð við fjármálakerfið. Þannig óttast þessir aðilar greinilega að þegar saman fer botnlaus skuldsetning vegna aðstoðar við bankaglæpamenn og lýðræðishugsun íbúanna sem á að láta borga sukkið, þá endi lýðræðið ofaná og stjórnmálmenn og bankamenn verði undir. Það er hættan, þess vegna skiptir þetta þessa aðila miklu máli. Í stuttu máli þá er lýðræðið gott vopn gegn spillingu. Þessi atkvæðagreiðsla sýnir að það er ekki alveg búið að aflýðræða Ísland.

En þetta skiptir engu um Icesave samninginn sjálfan lengur. Þegar Bretar gáfu til kynna að betri samningur væri í boði af þeirra hálfu, þá hætti þessi atkvæðagreiðsla að skipta máli um Icesave. Út frá því máli einu og sér var þá einfaldast að draga síðustu lög til baka. Raunar hefur verið ljóst frá því Ólafur Ragnar ákvað vísa þeim í þjóðaratkvæði að þau yrðu ekki samþykkt.

Þjóðaratkvæðagreiðslan hefur ekki áhrif á aðstoð AGS